શુભમના દાદીએ કહ્યું- મેં કહ્યું હતું લગ્ન કરી લે:હું મરતા પહેલા મારી વહુને જોવા માંગુ છું…તે પોતે જ અમને છોડીને ચાલ્યો ગયો; ભગવાને બોલાવી લીધો

મેં શુભમને કહ્યું હતું કે લગ્ન કરી લે જેથી હું મરતા પહેલા મારી વહુને જોઈ શકું. મને ક્યાં ખબર હતી કે તે અમને જ એકલા છોડીને જતો રહેશે. જ્યારે હું તેના રૂમમાં જાઉં છું, ત્યારે મને વિશ્વાસ નથી થતો કે તે હવે અહીં નથી. આટલું કહીને, કાનપુરમાં રહેતા શુભમની 85 વર્ષની દાદી વિમલા દ્વિવેદી રડવા લાગે છે. તેમના પૌત્ર શુભમની કાશ્મીરમાં આતંકવાદીઓએ ગોળી મારીને હત્યા કરી દીધી હતી. શુભમનો મૃતદેહ બુધવારે મોડી રાત્રે કાશ્મીરથી કાનપુર લાવવામાં આવ્યો હતો. તેના અંતિમ સંસ્કાર અહીં સંપૂર્ણ રાજકીય સન્માન સાથે કરવામાં આવશે. શુભમ દ્વિવેદી (31)ના લગ્ન બે મહિના પહેલા એશાન્યા સાથે થયા હતા. 17એપ્રિલના રોજ શુભમ એશાન્યા અને પરિવારના 11 સભ્યો સાથે કાશ્મીર ગયા હતા. તેઓ 23 એપ્રિલે ઘરે પરત ફરવાના હતા. પરંતુ 22 એપ્રિલે બપોરે 2:45 વાગ્યે પહેલગામની બૈસરન ઘાટીમાં આતંકવાદીઓએ હુમલો કર્યો, જેમાં શુભમને ગોળી વાગી ગઈ. શુભમના ઘરનું વાતાવરણ ખૂબ જ ઉદાસ છે. દિવ્ય ભાસ્કરની ટીમ શુભમના પૈતૃક ગામ હાથીપુર પહોંચી હતી. રિપોર્ટ વાંચો… ઘરે દાદી પૌત્રનો ફોટો જોઈ રહ્યા છે કાનપુરથી અમે મહારાજપુર વિસ્તારના હાથીપુર ગામમાં પહોંચ્યા. દુકાનદારને પૂછ્યું કે શુભમનું ઘર અહીં ક્યાં છે? જે જમ્મુ આતંકવાદી હુમલામાં મૃત્યુ પામ્યા હતા. દુકાનદારે કહ્યું કે અમારે અહીંથી 2 કિમી આગળ જવાનું છે. આજે ત્યાં ઘણા બધા લોકો ભેગા થયા છે; સવારથી પોલીસ અને રાજકીય લોકો આવતા-જતા રહે છે. અમે શુભમના ઘરે પહોંચ્યા, ગેટમાંથી અંદર પ્રવેશતાની સાથે જ અમને એક વૃદ્ધ મહિલા ચૂપચાપ બેઠેલા દેખાયા. લોકોએ કહ્યું કે આ શુભમના દાદી છે. ઘરે સગાસંબંધીઓ અને પડોશીઓની ભીડ હતી. દાદીમા વારંવાર ખુરશી પરથી ઉભા થતા, ઘરની અંદર જતા, રૂમમાં ડોકિયું કરતા અને પછી પાછા ફરતા. પરિવારના સભ્યોને પૂછ્યા પછી અમને ખબર પડી કે આ શુભમનો રૂમ છે. દાદીએ કહ્યું- મારો પૌત્ર તો ચાલ્યો ગયો શુભમની દાદી વિમલા દેવીએ કહ્યું – મારો પૌત્ર તો ચાલ્યો ગયો છે, હવે તે મને પાછો મળવીનો નથી. અમે શું કરીએ, શું કહેીએ? અમે બધું ગુમાવ્યું. સરકારે થોડી જવાબદારી લેવી જોઈએ. ફક્ત મારા દીકરા જ નહીં, ઘણા બધા લોકો માર્યા ગયા છે, દરેકની માતાઓ તડપતી હશે. જો સરકાર જમ્મુ અને કાશ્મીરને આતંકવાદીઓથી બચાવવામાં સક્ષમ ન હોય. તેથી બહારના લોકોને ત્યાં જતા અટકાવવા જોઈએ. “હવે હું રડી પણ શકતી નથી” શુભમની દાદી વિમલા દેવીએ કહ્યું – મારા એકમાત્ર પૌત્રની આતંકવાદીઓએ હત્યા કરી દીધી છે. શુભમ આખા પરિવારનો લાડકો હતો. તેની ફઈ અહીં બેઠી છે, બધા સગાં પણ છે. શુભમને તેની કાકી અને આખા પરિવારે પોતાના દીકરા કરતાં વધુ માનતા હતા. તેના લગ્ન થયાને 2 મહિના અને 10 દિવસ થઈ ગયા છે, તેણે ખૂબ જ ઉત્સાહથી લગ્ન કર્યા. કહેતા હતા, દીકરા, લગ્ન કરી લે, અમે મરી જઈશું ત્યારે તું શું કરીશ…?તે કહેતો, ના, દાદી, આવું ના બોલો દાદી. મને ખબર નથી કે કોણે અમારા પર ખરાબ નજર નાખી, લગ્નને બે મહિના અને દસ દિવસ થયા અને ભગવાને તેને અમારાથી છીનવી લીધો. કાકાએ કહ્યું- સુરક્ષામાં ભૂલને કારણે મારો પરિવાર ખતમ થઈ ગયો શુભમના કાકા મનોજ દ્વિવેદીએ કહ્યું કે કલમ 370 નાબૂદ થયા પછી, એવું વાતાવરણ બન્યું છે અને લોકોના મનમાં વિશ્વાસ પેદા થયો છે કે હવે ત્યાં શાંતિ છે. હવે, ત્યાં કોઈ આતંકવાદી ઘટના બનતી નથી. એવું લાગતું હતું કે સરકારે આખી પરિસ્થિતિ પર સંપૂર્ણ નિયંત્રણ મેળવી લીધું છે. કદાચ ઘણા સમયથી લોકો આવતા-જતા હોય છે. અમને મળવા આવેલા ઘણા લોકો પણ ગયા અને બાળકોએ પણ જમ્મુ જવાનો પ્લાન કર્યો હતો. જમ્મુ-કાશ્મીરને પૃથ્વી પરનું સ્વર્ગ કહેવામાં આવે છે. ત્યાં કોણ જવા માંગતું નથી? પરિવારે ફરવા જવાનો પ્લાન કર્યો કારણ કે હવે ત્યાં કોઈ ખતરો નથી. પરંતુ, એવું ન થયું અને ક્યાંક સુરક્ષામાં કોઈ ખામી હોવાને કારણે આતંકવાદીઓએ હુમલો કર્યો. એવી ઘટના બની કે અમારા પરિવાર પર દુ:ખનો પહાડ તૂટી પડ્યો. પિતા કે કાકા માટે આનાથી મોટું દુઃખ બીજું કોઈ નથી. જમ્મુ અને કાશ્મીરમાંથી આતંકવાદ સંપૂર્ણપણે નાબૂદ થવો જોઈએ. સરકાર પાસે અમારી માંગ છે કે તે એટલી કડક સજા આપે કે આતંકવાદીઓ ફરી ક્યારેય આવું કૃત્ય કરવાની હિંમત ન કરે. સરકારે શક્ય તેટલા કડક પગલાં લેવા જોઈએ. કાકીએ કહ્યું- અમે બચી ગયા કારણ કે મારો પગ દુખતા હતો
શુભમની કાકી અંજના દ્વિવેદીએ કહ્યું – શુભમ મારા પતિ મનોજ અને બાળકો સાથે જમ્મુ ટ્રિપ પર જવાનો હતો. પણ, મારા પગ દુખતા હતા અને બાળકોને તાવ આવ્યો.
આ કારણે જમ્મુ અને કાશ્મીર જવાનો મારો પ્લાન રદ કરવામાં આવ્યો. કદાચ જો મારો પગ ન દુખતો હોત અને બાળકોને તાવ ન આવ્યો હોત તો અમે પણ ગયા હોત. જો કોઈ આતંકવાદી ઘટના બને તો, પરિવારે મોટા પાયે નુકસાનની કિંમત ચૂકવવી પડશે. આપણે ચોક્કસ બચી ગયા છીએ, પણ આપણે આખું જીવન જીવતી લાશ બનીને વિતાવીશું. હું મારા બાળકો કરતાં શુભમને વધુ પ્રેમ કરતી હતી. તે મને તેની માતા કરતાં વધુ માન આપતો.